وقتی حضرت فاطمه (س) از دنیا رحلت فرمود اسماء خود را روی ان حضرت انداخت و او را می بوسید و می گفت : یا فاطمه وقتی که بر پدرت رسول خدا (ص) وارد شدی سلام اسماء بنت عمیس را به او برسان.

در این هنگام حسن و حسین (علیهما السلام) وارد شدند و دیدند که مادرشان رو به قبله دراز کشیده پس فرمودند : ای اسماء! مادرمان هیچ وقت در این ساعت نمی خوابید؟

اسماء عرض کرد ای فرزندان رسول خدا! مادر شما نخوابیده بلکه به جوار حق شتافته است.

با شنیدن این سخن حضرت امام حسن (ع) خود را روی مادر افکنده در حالی که پاهایش را می بوسید می فرمود : مادر جان! قبل از این که جان از بدنم بیرون رود با من سخن بگو.

و همین گونه امام حسین (ع) پای مادر را می بوسید و می فرمود : مادر جان! من حسینم ، مادر جان پیش از آن که قلبم از حرکت باز ایستد و بمیرم با من حرف بزن.